Uzun süredir köşemden eğitim üzerine karınca kararınca yazılar yazıyorum.
Affınıza sığınarak bu hafta eğitim dışı bir konuda yazmak istedim.
Yaklaşık üç ay önce ilçemiz bir felakete uğradı.
Ne olduğu, kimin tarafından yönlendirildiği bilinmeyen, kanımca; islam dinini dünyaya kötülemek amacıyla kurulmuş bir örgüt komşu Kobani ilçemize saldırdı.
İslam dinini kötülemek amacı teşhisini koyarak bu örgütün islami söylemler kullanıp sözde İslamiyet adına cinayetler, katliamlar yaparak sevgi ve hoşgörü dini olarak bilinen islamiyete zarar verdiğini vurgulamak istedim.
Saldırı sonucu ilçemize sığınmak amacıyla yaşanan göç ilçemizin sosyal yaşamını değiştirdi.
Bilindiği gibi ilçemiz yaklaşık yüz bin nüfuslu;  halkının geçim kaynağı:  tarım, ticaret ve mevsimlik işçilik olan bir yerleşim birimidir.
Gelen yaklaşık iki yüz bin kişilik göç dalgası ilçemizdeki sosyal yapıda büyük değişiklikler yaratı.
Yazar Oktay AKBAL’ın bir yapıtında dediği gibi ”Önce ekmekler bozuldu”
Göçün ilk gününde her duyarlı Suruç’lu gibi Kobani’li kardeşlerimize ekmek, su, bebek maması gibi acil gereksinimleri karşılamaya çalıştım. Aldığım ekmeklerin yarım ekmek büyüklüğünde olduğunu üzülerek gördüm.
Asıl değinmek istediğim konu bambaşka!
İlçemiz yaklaşık yüz bin kişinin sosyal yaşantısına göre düzenlenmiş bir yerleşim birimi.
İçme suyu, elektrik harcaması, kanalizasyon, cadde ve sokaklar bu nüfus sayısına uygun olarak planlanmıştır.
Şu anda bu nüfus sayısı en az üç misline çıkmıştır.
Geleneksel olarak evlerin altına yapılan ambar tipi dükkanlar Kobani’ li insanlarımıza ev olarak kiralanmış, kurulan çadır kentlerde hijyenden yoksun yaşam başlamış,  cadde ve sokaklarda araç park edecek yer kalmamıştır.
Bir an önce gerekli önlemler alınmalıdır.
İlçemiz yöneticileri başta belediye olmak üzere güvenlik, eğitim ve sosyal yaşam bir an önce düzene girmelidir.
İnşallah bu acı günler en kısa zamanda sona erer, Kobanil’li kardeşlerimiz evlerine dönerler.
Bizler de sakin yaşantımıza döneriz…
Huzurlu , mutlu ve sağlıklı günler dileğiyle tüm okurlarımı saygıyla selamlarım.