DOĞDUĞU VE DOYDUĞU TOPRAKLARA VEFA BORCU OLAN TÜM ESNAF KARDEŞLERİMİZE.

Mühendis…
İşadamı.
Çalıştıracak usta ve işçi bulamamaktan yakındı.
Depremden önce günde 400 liraya çalışan usta, şimdi 2 bin 500 lira istiyor.
İşçinin yevmiyesi… Depremden önce 250 liraydı.
Depremden sonra ise… Bin 500.
Bölgede, bu şikâyeti o kadar çok kişiden dinledik ki.” (Yavuz Donat)

Evet bu haber yılların usta duayen gazetecisi Yavuz Donat üstadımızın depremden sonra Malatya’ya yapmış olduğu seyahat izlenimlerin sonucun da kaleme aldığı makalesi.

Okuyunca üzülüyor, geriliyor, gayri ihtiyari sinirleniyorsunuz.

Peki neden?
Asrın felaketi olarak adlandırılan bir deprem olmuş 11 ili tüm ilçeleri ve köyleri ile yerle yeksan etmiş. Başınızı sokacak ve güvenle oturacak bir yeriniz yok.

Zahmet…
Zorluk…
Sıkıntı.
Hepsi aynı anda ve aynı zamanda bir karabasan gibi üzerinizde.

O halde;
Burası benim memleketim.
Doğduğum ve doyduğum yer.
Benim bu memlekete ve bu topraklara vefa borcum var.
Ve bu borcu ödemenin de şimdi tam zamanı.
-Kardeşim bizim de elimiz de yok avucumuz da yok. Ne yapalım bedavaya mı çalışalım? diyebilirsiniz, elbette bu konuda haklısınız da.

Lâkin emin olun ben dahil hiç bir kimse, kimseye bedava çalışın demiyor. Lâkin bu işinde bir de namusu var, olmalı da değil mi.
Depremden önce günde 400 liraya çalışan usta, şimdi 2.500 lira istiyor.
İşçinin yevmiyesi… Depremden önce 250 iken depremden sonra ise 1.500.
Yani bir ustanın günlüğü 400 TL den 2.500 liraya
Hangi vicdan…
Hangi ölçülere…
Hangi mesleki kıstaslara göre artış yaptınız.

Yahu burası sizin doğduğunuz ve doyduğunuz yer. 250 liralık işçiliğinizi hadi 500 yapın, hadi 750 yapın ne bu yahu kardeşim bu 1.500 TL ne oluyor?

Depremden sonra oturulacak ev bulunmadığı için ev kiraları da almış başını gitmiş. Merak etmeyin, hesap var, hesap günü var.
O gün geldiğinde Kıyamet gününde, haklar sahiplerine mutlaka verilecektir. Hatta boynuzsuz koyun için, boynuzlu koyundan kısas alınacaktır.” (1) diyor Rabbimiz.

Evet.
Siz bölgenin ustaları, işçileri doğduğunuz bu topraklar da yaşayan ve yaşatmak için büyük bir gayret içerisinde DOĞDUĞU VE DOYDUĞU yere vefa borcu olan tüm depremzede kardeşlerimiz, lütfen elinizi vicdanınıza koyun.
Bugün ve bugünden sonra yaşadığınız bu topraklara olan vefa borcunuzu fahiş fiatlar ile değil sizin de hayatınızı maddi yönden zorlamayacak ve üzmeyecek rakamlar üzerinden çalışmalarımızı devam ettirin.

Selâm ve dua ile.
Bülent Ertekin

(Müslim, Birr 60. Ayrıca bk. Tirmizî, Kıyâmet 2)