Kurban Yediğin Değil, Yedirdiğindir!
Tatlı bir heyecan içerisindeyiz. Bu telaş içerisinde hem Allah’a olan bir kulluk borcumuzu yerine getirecek, hem de evine bir et götüremiyecek kadar fakirlik ve fukaralık içerisinde olup “OLDUĞUNDA DEĞİL BULDUKLARINDA YİYEN” mümin kardeşlerimizin bir nebze olsun ihtiyaçlarını karşılama mutluluğu ve huzurunu hep birlikte yaşayacağız, inşaallah.
Sözlükte yaklaşmak, Allâh’a yakınlaşmaya vesile olan şey anlamlarına gelen kurban, dinî bir terim olarak, ibâdet maksadıyla, belirli şartları taşıyan hayvanı, Kurban Bayramı günlerinde usulüne uygun olarak kesmeyi ve bu amaçla kesilen hayvanı ifade eder.
Akıllı, hür, mukim ve dini ölçülere göre zengin sayılan mümin, ilâhî rızayı kazanmak gayesiyle kurbanını keser. Böylece hem maddi durumu yetersiz olup kurban kesemeyenlere yardımda bulunmuş, hemde Cenab-ı Hakka yaklaşmış olur.
Kurban ibadeti, İslam toplumlarının şiarı sayılan ibadetlerden biri olarak asırlardan beri yerine getirilmektedir. Kurban, bir Müslüman’ın gerektiğinde bütün varlığını Allah yolunda feda etmeye hazır olduğunun bir nişanesidir.
Bu ibadetin ruhunda Hakka yakınlık ve halka fedakarlıkta bulunma anlayışı vardır.
Kurban kesmek bir ibâdettir. Neden kurban kestiğimiz veya neden ibâdet yaptığımız sorusuna verilecek en makbul cevap, hiç şüphesiz Allah (c.c.)’ın emrine uyma gereği ve zorunluluğu olacaktır. Kurban kesiyoruz; çünkü emir vardır. İşin hikmet ve maslahat yönü ise saymakla bitmez.
Bunun içindir ki;
KURBAN YEDİĞİN DEĞİL, YEDİRDİĞİNDİR…
KURBAN İÇTİĞİN DEĞİL, İÇİRDİĞİNDİR…
KURBAN GİYDİĞİN DEĞİL, GİYDİRDİĞİNDİR…
KURBAN SEVDİĞİN DEĞİL, SEVİNDİRDİĞİNDİR…
KURBAN YAŞADIĞIN DEĞİL, YAŞATTIĞINDIR…
KURBAN GÖZYAŞI SELİ DEĞİL, SEVGİ SELİDİR…
KURBAN AYRILIK DEĞİL, KUCAKLAŞMADIR…
KURBAN ÇİFT BEDENDE TEK YÜREKTİR.
KURBAN bayramınız gönüllerin ve gönüllerimizin kapısını açması dua ve temennisi ile.
Bayramınız, bayram,
Kurbanınız, kurban olsun.
Allah’a(c.c) emanet olun.
