ANADİLİN ÖNEMİ
Her devletin kendine has resmi bir dili vardır. Hatta bugün kimi devletlerde resmi dil ya da resmi eğitim dili birden fazladır. Bu durum o ülkenin aslında ne kadar zengin bir bilgi birikimine ve aynı oranda kültüre sahip olduğunu gösterir. Bu zenginlikler de o ülke için bir korku, parçalanma veya klasik söylemle “bölünme”den ziyade bir gurur kaynağı olmalıdır. İlgili toplumdaki farklılıklar, aslında o toplum arasındaki derin ve köklü geçişkenliği, sağlam olan temelleri gösterir. Zira bu türden farklılıkları bir arada yönetmek kolay bir iş olmasa gerek.
Ortadoğu’nun kadim milletleri arasında yer alan ve büyük çoğunluğu bugün Türkiye sınırları içinde yaşayan Kürtlerin de ana dili Kürtçe’dir. Bunu bugün sadece Kürtler değil, artık tüm dünya kabul etmektedir. Her ne kadar Kürtçe içinde kimi lehçe veya ağız farklılıkları da olsa ana şemsiye Kürtçe’dir.
Günümüz sosyal medya dünyasının evlerimizde bizim bir parçamız halini alması ve artık 3-4 yaşındaki çocuklarımızın ellerinde olan telefonlar aracılığıyla kimi bilgileri daha bu yaştan itibaren öğrenmeye başlamalarının yararlı ya da zararlı tarafları bir yana, kendi anadillerinden önce farklı dilleri öğrenmesi dikkat edilmesi gereken bir durumdur. Bölgemizde özellikle başta anneler olmak üzere ebeveynlerin de çocuklarına önce anadillerini öğretmek yerine onlara farklı bir dilde yaklaşması, çocukların ileriki dönemlerde anadil öğrenim zorluğu çekmesine veya ikilem arasında kalmalarına neden olmaktadır. Dolayısıyla önceliğin anadile verilmesi çok çok önemlidir.
Bugün artık köylerimizde dahi anne-babaların çocuklarına Kürtçe’den önce Türkçe öğretmesi ve onlarla bu şekilde iletişim kurması Kürtçe’nin yavaş yavaş yok olma tehlikesini ne yazık ki ortaya çıkarmaktadır. Dolayısıyla anne-babaların çocuklarına önce Kürtçe’yi öğretmesi ve daha sonra belli bir yaştan itibaren Türkçe ve hatta yabancı bir dilin de öğretilmesi gerektiğine inanıyorum. Burada sorumluluk ebeveynlerde. Aksi durum, kadim Kürt dilinin giderek yok olmasına neden olabilir.
Başka bir önemli nokta da okullardaki Kürtçe seçmeli dersinin bir bilinç doğrultusunda çocuklarımıza verilmesidir. Okulların açılmasına yakın bir zamanda ve ikinci eğitim-öğretim yılının başlamasına yakın bir dilimde seçmeli Kürtçe dersi için velilerin okula giderek dilekçe vermesi gerekir. Bu işlemin de belli bir zaman aralığı var. Buna dikkat edilmelidir. Anne ve babaların bunu takip etmesi çok önemlidir.
Toparlayacak olursak; anadiline sahip çıkmak, su ve ekmek kadar önemli bir meseledir. Bu bilinç aynı şekilde gelecek kuşaklara da aktarılmalıdır. Daha bilinçli ve ülkemiz için daha güzel yarınlara uyanmak umuduyla…