İLHAM NEDİR?

İlham’ ın Kaynağı Nelerdir?

İlham, doğuştan süregelen bir tılsımdır belki. Fakat “ilham” denen kavramı nasıl kullanacağımız da bir  o kadar önemli diye düşünüyorum. Bu noktada bir rehber öğretmen olarak da “ ilgi- yetenek “  kavramları önemli diyebilirim. Yeteneğimizi keşfetmek, neye ilgi duyduğumuzu bilmek… Tabi sonrasında hayatlarımızdan verdiğimiz fedakarlıklar gelir. Yazmak için neleri elimizin tersiyle ittiğimizi bilemezsiniz. Ne kadar kendim ile baş başa kaldığımı, insanlardan nasıl soyutlandığımı…

Geçen kış mesela, kitap çıkarmadan önce, her gün yazıyordum. Artık yazdıklarım ile gün yüzüne çıkmanın vakti geldiğini düşünüyordum. Tabi, “yazan” bir insanın beslendiği kaynaklar, ortamlar vardır. Öncelikle kitap okumadan yazamazsınız. “ Ben yazıyorum artık okumasam da olur” demeyeceksiniz. “Yazmak” eylemi yolculukta olmak gibi. Uzun bir yola çıktığınızı düşünün. Otobüste  giderken, bir dinlenme tesisinde karnınızı doyurup ihtiyaçlarınızı giderip tekrar yola koyulmak gibi…

Eğer ki yazarken okumaya devam etmezsek, yazdıklarımız da tekerrürden ibaret olur. Yolda olmak önemli… Bazen de “bugün hangi kelimeyi hazineme katabilirim” telaşı ile kitap okuduğumuz da oluyor. Bir cümleyi hayatımın felsefesi haline getirebiliyorum ve sadece bunun  ile kalmayıp oturduğumuz sosyal ortamlar da, masa da dönen muhabbette, konu ile ilgili çok güzel fikirlerin, cümlelerin ve hatta  başarılı o insanların hayatlarından örnekler ile oradaki o kitleyi farkına varmadan kendinize hayran bırakabiliyorsunuz. İnsanların kalbine esenlik katma, en pırıltılı bir tabir diye düşünüyorum. Arkadaşlarım ile görüştüğümde, o masadan huzur  dolu kalkmak benim için çok önemli. Hayatta bana nefes aldıran bir sosyalleşme oluyor. Şu cümleyi hepimiz biliriz ne de olsa… Etrafındaki beş kişinin ortalamasısın. Yani ortalamamı yüksek tutmak benim elimde.  Şimdi oturduğum bu yerde, karşımda duran bu ağaç, bastığım bu toprak, benim ilham kaynağım… Çayımı yudumlarken, okuduğum kitap ilham kaynağım…. Arkadaşlarım ile piknikte semaverde çay demlemek için yaktığım bu ateş ilham kaynağım… Öğretmenlik için gittiğim memleketler, tanıdığım insanlar ilham kaynağım… Yani işin özeti, şairin veya yazarın kalemi de etkilendiği çevre ve kitleye bağlı. Toplumsal olgulara değinmek boynumun borcu. Bunları en saf, en arı bir şekilde yansıtmak da yine benim mutluluğuma bağlı. Bolca okuyan insan, az önce yazdığım cümleden şunu anlayabilir. İyiyi, güzeli, özümüzde olan o sinerjiyi takip edersek kalemimiz de duru bir şekilde hareket eder ve bir nehir gibi akar gider. İnsan duygularını kontrol edebilir, etmeli de. Edebildiği sürece kötü sinerjilere maruz kalsa da kalemi temiz kalır. Yoksa vallahi o kadar kötü insan var ki hayatta etkilenmemek mümkün değil. Elimden geldiğince pırıltılı cümleler ile pırıltılı hayatlara dokunmaya çalışıyorum. Bu kadar yara alırken hayatta,  o kötü insanlara bu kadar kızgınken güzel bakabilmek ve güzel enerjiyi diri tutmak hem çok zor  hem de  meyvesi bir o kadar tatlı. Umut ışığınızı tekrardan açmayı unutmayın. Sevgi dolu ve çiçekli yollara doğru uçma temennisi ile…