SESSİZ BİR ÇIĞLIK… Sessiz bir çığlık bu. Ya taşınmalıyım hayallerime Yahut çığlığımı yutmalı ve susmalıyım. Bilmenin verdiği bir yalnızlık, Olgunluğun susturduğu bir ağırbaşlılık… Dünya kocaman ve heybetli… Tutup çevirsem dünyayı, Bir dönencedeki zaman diliminde, İyice çocuklaşsam… Uyum sağlayabilir miyim, Bu koşuşturmacalı hengameye? Yükselen notaların tonlarına. Notasız ilerliyordu çoğu insan, Aynı zamanda rotasız… Ya benim rotam,... Devamı

KALEM, KELAM OLA… Kalem, kelam ola… Ola ki, dil söyleye… El söyleye… Hakkı, hakikati söyleye… Tasvir edene değil, Tasvip eden Yaradana, Kalp, kelam eyleye… Kem edene, köz eyleme. Eyleme ki, kalp naaşı Hakk’ a ulaşsın da… Ulaşan mahzun kalp nara ede. Zatin insan; insan ola ki… Ay ola, hak peşinde perva ola. Ebu Cehil çok... Devamı

Nokta mı Virgül mü? Nokta da buluştuğunu düşünmek mi yoruyordu beni. Yoksa bitişi düşünmek mi? Yanlışlar arasında kaybolan doğruyu bulmak güç mü? Neden herkesin seçtiği yolu seçmek gibi bir görev yükleniyor omuzlarıma. Beklentiler, beni yolumdan etti. Beklentiler gelirken, benim hayattan beklediklerim yığıldı hep. Sonra da beklenenler ve beklentilerim kucağıma sığmadı. Kayboldum ve yolumu bulmaktan ziyade... Devamı

İNSAN İLİŞKİLERİNDE “YENİDEN DÜZENLEME” İnsan olarak toplumsal olay ve olgulara yaşam içerisinde şahit olur ve hatta olay ve olguların bazen parçası oluruz isteyerek veya istemeyerek. İnsan olarak hepimizin istek ve arzuları hatta amaç ve hedefleri vardır. Çoğunlukla bu amaçlar doğrultusunda ilişkilerimizi var eder, ona yönelik sosyal gruplar oluşturur veya gruplara ait oluruz, “aidiyetlik” duygusu bu... Devamı

Suyun Yüzü ve Gece’ nin Azizliği Suyun gücüne inanmak… Zor tabi, deniz ile “yirmi üçünde”  tanışmış biri için. Şimdilerde deniz denilince aklıma gelen, Gün sonu… İçli bir ayrılış sudan… “Gün” ne yazık ki bitecek kaygısı.   Bedenimi,  kavuran güneş benimdi. Kumsal ayaklarımın altında, yol oluverdi. “Ayvalık” denilince aklıma gelen, Bisiklet turu hatıramda… “Balık- ekmek”, denizin... Devamı

VALENTİNA VE PORTEGA  Portega acısını nasıl yoğurmuştu? Kalbinin bu paslı kapısı, Hangi zamanın elindeydi? Bilgi akışının çok hızlı olduğu bu zamanı kim yaratmıştı? Şimdi onun kapısının arkasındaki duygu Belki de bir çocuğun elinde boğulmuştu. O, odanın içinde kapıdan sızan bir ışık hüzmesi… İşte orada bulacaktı sevgilisini, “ Valentina Valentina  (bir sesleniş) neredesin mahur gözlüm “... Devamı

SENİ KOLLUYORUM PERİ KIZI Yazmaya yakın ellerim, Okumaya yakın gözlerim, Bir boşluğu fakeder de, En çok da sana söylerim.   Ayaklarım hızlıca akar, Bu kasaba sokaklarına. Şehrin nabzını tutar, Gözlerim o yöne bakar.   Sessiz bir dedektif gibi gezerim. Sessizce gülümser, Duygular ile şenlenirim. En çok da sana söylenirim.   Duygularladır benim işim. Sözcükleri dizer,... Devamı

HAYAT YOLCULUĞU Bazı yollara gitmek istemiyorken gider, bazı sokaklara farkına varmadan girersin. Şu anda oturduğum  bu mekana da ayaklarım getirdi. Alışkanlık haline gelmiş bir şey mi yoksa kendimi huzurlu hissettiğim için geldiğim yer mi bilemiyorum ama şu anda burada oturup yazıyor olmaktan keyif alıyorum. Boş zamanlar, keyif aldığımız şeyleri yapmak için bir fırsat aslında. Yoksa... Devamı

Gönül penceresi açık olanın, Kalbi bahtiyar olur. Ârş-ı âlem, Yaradan da, Kelâm, kul da sebat eyler. Gezen de gören de, O’nu bilir, onu söyler. Eylense de gönül Beşer nuçâr eyler. Perde açılınca dil lâl olur. Kalp, Hakka yol olur.