ELÄ°F GÄ°BÄ° OLMAK
Hurufat’ın cümlesine büründüm
Vav’da karar kıldım y’de süründüm
Bazen dala döndüm, vav’da göründüm
Elif dedim olamadım ne yazık
Bir de vardım âşıkların barına
Yanar olmuş hepsi aşkın narına
Vur dediler hele aşkın tarına
Ele aldım çalamadım ne yazık
Bir dem Arif meclisinde duruldum.
Yedi nesil, bin atadan soruldum
Elifbayı çözemeden yoruldum
Beni bu sırrı bilmedim ne yazık.
Kur’an’ın ilk harfidir ‘Elif… Özeldir. Allah isminin başında, kendisine tahsis edilen makamda yer almıştır. Dimdik duruÅŸuyla diÄŸer harflerden ayrı bir konuma sahiptir. Harflerin evvelidir, Herhangi bir harfle bitiÅŸik yazılmaz, eÄŸrilmez, bükülmez, dimdik ve vakur bir duruÅŸ sergiler. Pervasızdır. Zulme, adaletsizliÄŸe, eÅŸitsizliÄŸe, teröre, ÅŸiddete asla bir eÄŸilmesi ne görülmüş, ne de duyulmuÅŸtur. Yalın ve pürüzsüz dür; tıpkı kılıç gibi… Kınından çıkmayagörsün; hakkı, adaleti uygulatır, ehil hâkimlerin elinde, hakkında hükmü kesin olanın boynunu kıldan ince yapar.
Hazım edilmesi güçtür. Ok gibi saplanıp, can acıtır bazen. Yalancının, düzenbazın, madrabazın bölücünün, rüşvetle iş bitirenin amansız bir düşmanıdır. Her halükarda boyun bükmez, nokta kadar çıkar için virgül gibi eğilmez.
Sevenleri kadar; sevmeyenleri de çoktur Elif’in… Bazen yoludur, menzile gidecek yolcunun…
Åžiirlerinde, boyunu, endamını ona benzettiÄŸi için, bir methiyesidir aşığın, maÅŸukuna…
Bazen bir ozanın tellerinde dökülen naÄŸmelerde boy gösterir mesela… KaracaoÄŸlan’ın dediÄŸi gibi:
‘ Ä°ncecikten bir kar yaÄŸar
Tozar elif elif diye
Deli gönül abdal olmuş
Gezer elif elif diye’ Burada ustaca yazılmış teÅŸbihi fark etmiÅŸsiniz sanırım.
Ä°kinci mısradaki kar’ın, havadan yere düz çizgi gibi inmesi ile son mısradaki yol kelimesinin elife benzetilmesi sizce çarpıcı deÄŸil mi?
YaÅŸadığımız sürece, elif gibi olmak gerekir asıl olan… O halde mümkün mertebe elif olmaya gayret edelim…